Want nadat mijn vrouw haar bij haar uitvaart begeleid had, werd zij, omdat ze door die vent gezien was, in de loop der tijd in het verderf gestort. Want door het dienstmeisje in de gaten te houden dat naar de markt ging en door zijn voorstellen te doen, heeft hij haar verdorven.

Maar eerst nu, mannen (want ook dit moet ik u vertellen): ik bezit een huisje met twee verdiepingen, waarvan de bovenverdieping gelijk is aan beneden, respectievelijk een vrouwenverblijf en een mannenverblijf. Toen ons kindje geboren was, gaf zijn moeder hem de borst. Om te voorkomen dat zij, telkens wanneer het gewassen moest worden, gevaar zou lopen door het afdalen van de trap, woonde ik boven en de vrouwen beneden. En het was inmiddels zo’n gewoonte, dat mijn vrouw geregeld naar beneden wegging om te gaan slapen bij het kind, zodat ze het de borst kon geven en het niet zou schreeuwen. En dit ging lange tijd zo en ik heb nooit iets vermoed, maar was zo naïef te denken dat mijn eigen vrouw de meest fatsoenlijke was van alle vrouwen in de stad. Met het verstrijken van de tijd, mannen, kwam ik onverwachts terug van het veld, en na de maaltijd schreeuwde en jammerde het kindje, omdat het door het dienstmeisje met opzet pijn gedaan was, zodat het dat zou doen, want die vent was binnen—ja, later heb ik alles vernomen.