De boodschappers kwamen per wagen naar Aulis, samen met Klyaimnestra en Ifigeneia. Daar leidde haar vader Agamemnon het kind niet naar Achilles, maar naar… het altaar. Hij was immers van plan om het meisje te offeren voor de vreselijke godin. De andere legeraanvoerders en de soldaten waren aanwezig en hadden veel medelijden met het meisje. Maar Ifigeneia was dapper in haar vreselijke ongeluk en huilde volstrekt niet.
Reeds bevond het ongelukkige meisje zich op het altaar. Haar vader Agamemnon aarzelde lange tijd. Toch hief hij tenslotte het mes omhoog. Maar ineens was het meisje er niet meer. In plaats van het meisje bevond er zich een hert op het altaar. Want het offer van Ifigeneia had de godin behaagd! Artemis kwam het beklagenswaardige meisje dus te hulp en zij droeg haar weg van het altaar.
Zo was Artemis de Grieken dus weer goedgezind. En daarna was de wind plotseling weer gunstig. De Grieken maakten de touwen van hun schepen los en voeren met gunstige wind weg naar Troje.