Hephaistos
Wat moet ik doen, Zeus? Want ik ben gekomen om jou ter wille te zijn, met mijn scherpste bijl, zoals jij bevolen hebt.
Zeus
Dat heb je goed gedaan, Hephaistos. Splijt mijn hoofd maar!
Hephaistos
Lijk je me waanzinnig te zijn? Zul je me niet iets anders opdragen om te doen?
Zeus
Precies dit: splijt mijn schedel. Als dit niet door jou gedaan zal worden, zal ik heel boos op je worden! Want ik sterf van de barensweeën in mijn hoofd.
Hephaistos
Pas op dat we niet iets slechts doen, Zeus, want de bijl is scherp en ik zal geen vroedvrouw zonder bloed zijn!
Zeus
Hak hem gewoon doormidden, Hephaistos, en heb vertrouwen!
Hephaistos
Goed, ik zal hem doormidden hakken, want ik zal doen, wat jij beveelt. – Wat is dat? Een meisje in volle wapenrusting! Een groot kwaad had je in je hoofd, Zeus! Kijk, zij zwaait haar schild en slingert haar speer en het verbazingwekkende… in korte tijd is zij heel mooi en volwassen geworden. Dus Zeus, in plaats van een vroedvrouwloon, doe mij een gunst door haar met mij te verloven.
Zeus
Je vraagt iets onmogelijks, Hephaistos. Want zij zal altijd maagd willen blijven. Maar wat mij betreft, ik zal je niets in de weg leggen.
Hephaistos
Dat wilde ik. Voor de rest zal ik zelf zorgen. Want zelf zal ik haar meteen meeroven.
Zeus
Als het makkelijk voor je zal zijn, doe het dan zo. Maar ik weet dat je onmogelijke dingen verlangt.