Er wordt verteld dat Poulydamas, de pankratiast, naast zijn kransen bij het pankration ook veel andere daden verricht heeft, en deze in het bijzonder: op de Olympos bedwong hij een leeuw, die een groot en sterk dier was, zonder ook maar één wapen te gebruiken. Hij zou niet tot dit waagstuk zijn overgegaan, als hij niet gewedijverd had met Herakles, van wie gezegd werd dat hij de leeuw in Nemea had overwonnen. Daarnaast zou iemand nog dit andere bewonderenswaardige werk kunnen noemen: nadat hij naar een kudde runderen was gegaan, pakte hij de grootste en meest woeste stier bij een van diens achterpoten en hield hij de hoef vast. Terwijl de stier sprong en zich inspande, liet hij niet los voordat de stier met groot geweld was ontkomen, nadat deze zijn hoef had losgelaten voor Poulydamas.
Later is Poulydamas, omdat hij trots was op zijn kracht, omgekomen door zijn eigen lichaamskracht. Want op een keer ging hij in het zomerseizoen samen met enkele drinkgenoten een grot binnen en op de een of andere manier scheurde het dak van de grot kapot, en het was duidelijk dat de grot dadelijk zou instorten en geen lange tijd zou standhouden. Terwijl de anderen het dreigende gevaar inzagen en op de vlucht sloegen, kwam bij Poulydamas de gedachte op om te blijven, en hij hield zijn handen omhoog om de instortende grot tegen te houden en om niet overweldigd te worden door de berg. Daar vond dus het einde plaats voor deze pankratiast, van wie gezegd wordt dat hij wat zijn lichaam betreft de grootste was van alle mensen.