Het accent op bijvoeglijke naamwoorden is grotendeels te bepalen door de vijf basisregels en door de regels die gelden voor de zelfstandige naamwoorden. Zo is het accent ook bij bijvoeglijke naamwoorden altijd conservatief (uitgaande van de nominativus enkelvoud mannelijk) en is de uitgang -α van het onzijdig meervoud altijd kort. Ook gelden bij adiectiva de uitgangen -οι en -αι als kort.
Adiectiva groep 1 (-ος / -η / -ον)
Bijvoeglijke naamwoorden op -ος / -η / -ον volgen de verbuiging van de 1e en 2e declinatie, en dat geldt ook voor hun accentuering. De vrouwelijke uitgang (-η of -α) is daarbij altijd lang.
Net als bij substantiva van de 1e en 2e declinatie geldt ook bij deze adiectiva dat als het accent op de ultima staat, de genitivus en dativus een circumflexus hebben, terwijl de accusativus hetzelfde accent heeft als de nominativus.
Het enige verschil met de substantiva zit hem in de genitivus meervoud. Bij adiectiva is dit namelijk geen gecontraheerde vorm en staat er dus niet persé een circumflexus op de ultima.
| mnl | vrl | onz |
| καλός καλοῦ καλῷ καλόν | καλή καλῆς καλῇ καλήν | καλόν καλοῦ καλῷ καλόν |
| καλοί καλῶν καλοῖς καλούς | καλαί καλῶν καλαῖς καλάς | καλά καλῶν καλοῖς καλά |
| mnl | vrl | onz |
| δίκαιος δικαίου δικαίῳ δίκαιον | δικαία δικαίας δικαίᾳ δικαίαν | δίκαιον δικαίου δικαίῳ δίκαιον |
| δίκαιοι δικαίων δικαίοις δικαίους | δίκαιαι δικαίων δικαίαις δικαίας | δίκαια δικαίων δικαίοις δίκαια |
| mnl | vrl | onz |
| χρυσοῦς χρυσοῦ χρυσῷ χρυσοῦν | χρυσῆ χρυσῆς χρυσῇ χρυσῆν | χρυσοῦν χρυσοῦ χρυσῷ χρυσοῦν |
| χρυσοῖ χρυσῶν χρυσοῖς χρυσοῦς | χρυσαῖ χρυσῶν χρυσαῖς χρυσᾶς | χρυσᾶ χρυσῶν χρυσοῖς χρυσᾶ |
Adiectiva groep 2 van twee uitgangen (-ων / -ον en -ης / -ες)
Deze adiectiva verbuigen volgens de 3e declinatie en krijgen ook hun accent op deze manier. De alfa in de uitgangen is dus ook hier altijd kort, net als bij de substantiva van de 3e declinatie.
| mnl/vrl | onz |
| σώφρων σώφρονος σώφρονι σώφρονα | σῶφρον σώφρονος σώφρονι σῶφρον |
| σώφρονες σωφρόνων σώφροσι(ν) σώφρονας | σῶφρονα σωφρόνων σώφροσι(ν) σώφρονα |
Adiectiva op -ης / -ες vertonen contractie door het wegvallen van de sigma aan het einde van de stam, net als substantiva van het type γένος.
| zonder contractie | mnl/vrl | onz |
| ἀληθής ἀληθέ ἀληθέ ἀληθέ | ἀληθής ἀληθοῦς ἀληθεῖ ἀληθῆ | ἀληθές ἀληθοῦς ἀληθεῖ ἀληθές |
| ἀληθέ ἀληθέ ἀληθέ ἀληθέ | ἀληθεῖς ἀληθῶν ἀληθέσι(ν) ἀληθεῖς | ἀληθῆ (-έ ἀληθῶν ἀληθέσι(ν) ἀληθῆ (-έ |
Adiectiva groep 2 van drie uitgangen (-υς / -εια / -υ en -εις / -εσσα / -εν)
Deze adiectiva verbuigen in het mannelijk en onzijdig volgens de 3e declinatie en in het vrouwelijk volgens de 1e declinatie. Dit geldt ook voor de accenten. Het vrouwelijk heeft in de nominativus altijd een korte alfa. Als enige adiectiva volgen deze woorden in het vrouwelijk de substantiva door in de genitivus meervoud altijd de circumflexus op de ultima te hebben.
| mnl | vrl | onz |
| ὀξύς ὀξέος ὀξεῖ ὀξύν | ὀξεῖα ὀξείας ὀξείᾳ ὀξεῖαν | ὀξύ ὀξέο ὀξεί ὀξύ |
| ὀξεῖς ὀξέων ὀξέσι(ν) ὀξεῖς | ὀξεῖαι ὀξειῶν ὀξείαις ὀξείας | ὀξέα ὀξέων ὀξέσιν ὀξέα |
| mnl | vrl | onz |
| χαρίεις χαρίεντος χαρίεντι χαρίεντα | χαρίεσσα χαριέσσης χαριέσσῃ χαρίεσσαν | χαρίεν χαρίεντος χαρίεντι χαρίεν |
| χαρίεντες χαριέντων χαρίεσι(ν) χαρίεντας | χαρίεσσαι χαριεσσῶν χαριέσσαις χαριέσσας | χαρίεντα χαριέντων χαρίεσι(ν) χαρίεντα |
NB: Ook de woorden van het type μέλας/μέλαινα/μέλαν verbuigen op dezelfde wijze, inclusief accent.
πολύς en μέγας
Deze twee adiectiva hebben in het mannelijk en onzijdig enkelvoud een onregelmatige nominativus en accusativus, maar gaan in hun accentuering verder als de adiectiva op -ος / -η / -ον, uitgegaan van de (fictieve) nominativi πολλός en μεγάλος.
| mnl | vrl | onz |
| πολύς πολλοῦ πολλῷ πολύν | πολλή πολλῆς πολλῇ πολλήν | πολύ πολλοῦ πολλῷ πολύ |
| πολλοί πολλῶν πολλοῖς πολλούς | πολλαί πολλῶν πολλαῖς πολλάς | πολλά πολλῶν πολλοῖς πολλά |
| mnl | vrl | onz |
| μέγας μεγάλου μεγάλῳ μέγαν | μεγάλη μεγάλης μεγάλῃ μεγάλην | μέγα μεγάλου μεγάλῳ μέγα |
| μεγάλοι μεγάλων μεγάλοις μεγάλους | μεγάλαι μεγάλων μεγἀλαις μεγάλας | μεγάλα μεγάλων μεγάλοις μεγάλα |
πᾶς
Dit veelvoorkomende woord heeft een onregelmatige accentuering, waarbij gewisseld wordt tussen de ultima en penultima. Bovendien is de alfa in de stam op onregelmatige wijze bij sommige vormen lang en bij andere kort.
| mnl | vrl | onz |
| πᾶς παντός παντί πάντα | πᾶσα πάσης πάσῃ πᾶσαν | πᾶν παντός παντί πᾶν |
| πάντες πάντων πᾶσι(ν) πάντας | πᾶσαι πασῶν πάσαις πάσας | πάντα πάντων πᾶσι(ν) πάντα |